Oficjalny Oddział Sportowy BJF

krawiec

Maron w mojej rodzinie Shocked

Ty się tam zajmuj prezesem Cool

IrishGirl

Wszystko będzie dobrze mituś :]

Gorzej już być nie może...

mit.

o jenyyyyyyyy, boję się tak strasznie!!!!!!!!!!
trzymajcie kciuki za mnie o 17, bo się spotykam z partnerem i się dowiem jaką podjął decyzję czy tańczy, czy nie tańczy... Sad

boję się, boję się....

ja chce, żeby już była 17 i było po wszystkim. po ty całym głupim spotkaniu, po podjęciu decyzji itd.
no i mam nadzieję, że się nie rozryczę... ;/

krawiec

No i jak ci poszło Moniś? Rolling Eyes

IrishGirl

Czekam z zaciśniętymi kciukami na wiadomość :]

mit.

[b"]nic nie może przecież wiecznie trwać!"[/b]

koniec.

po 8 latach tańczenia z tym samym wiecznie partnerem, zrezygnował.
ja wiem, że on ma do tego prawo i w ogóle, ale strasznie mi żal.
przetańczyliśmy ze sobą pół życia, ponad 60 turniejów, 16 obozów... a ile godzin na sali...
no i te pokazy, których nigdy nie zapomnę.
na szafie u mnie wiszą zdjęcia, jak byliśmy jeszcze mali. nasz pierwszy turniej... pierwsze kroki.
medale, puchary, wszystko z nim.
kiedy moje koleżanki miały kłopoty z partnerami, to tylko ja mogłam być w duchu dumna że tyle ze sobą wytrzymujemy.
zawsze każdy mi zazdrościł.
a trener mówił, że jesteśmy idealnie dobraną parą i pod względem fizycznym i psychicznym.
najpiękniejsze chwile mojego życia były przeżywane właśnie z nim.
tyle zwiedziliśmy razem.
jak ja to sobie wszystko teraz przypominam...
to nie wyobrażam sobie tańczyć z kimkolwiek innym. on był dla mnie jak brat, a teraz ten kontakt pewnie w całości się urwie. mimo, że oboje chcemy go utrzymać, ja wiem że tak nie będzie.
nienawidzę ukazywać swoich emocji, nigdy tego nie robię. teraz też wolę wszystko tłumić w sobie.
z resztą postanowiłam sobie, że nie poddam się teraz, nie będę walić głową o ścianę, wykrzykując jakie to życie jest beznadziejne.
przecież może będzie kiedyś lepiej...?
najwidoczniej tak miało być.
moja mama chyba się dziwi, że nie ryczę ani nic. ale to tylko przy ludziach. jeny we mnie jest tyyyyyyyyyle emocji, myśli i wszystkiego, że nie nadążam za samą sobą.
moja mama chyba teraz jeszcze bardziej to przeżywa niż ja...
ale do mnie to dojdzie za jakiś czas. powoli dochodzi... ale na pewno jeszcze nie do końca.
życie nie zawsze jest sielanką.
i trzeba się z tym chyba pogodzić, bo nic innego mi nie pozostaje.

będę tęsknić za tym wszystkim co było, bo teraz mogę stracić nie tyle co partnera, ale także taniec, jako hobby i pasję.
łatwo się nie znajduje partnera do tańca. niestety Sad

dobra koniec tej depresji, nie chcę przelewać swoich emocji na Was, więc obiecuję już zaraz się otrząsnę i będę normalnym mitem...

zawsze mogło być gorzej. chyba.

IrishGirl

Jeeej.... mój mituś kochany.... TULIMY!!! :hamster_love:

krawiec

Mit będzie dobrze, znajdiesz nowego partnera Smile

Po cięzkich dniach przychodzą te lepsze Mr. Green

Valka

mit.

dzięki za słowa otuchy, chciałabym wierzyć że kogoś znajdę. :*
zawsze byłam optymistką więc i teraz głowy do końca nie spuszczam.

Val, no to faktycznie dramat dla tej dziewczyny Sad

mój partner [były] miał trochę inną sytuację.
dzień przed Bożym Narodzeniem w tamtym roku, bolał go strasznie brzuch. Zabrali go do szpitala, wycięli wyrostek i potem okazało się że to było błędne posunięcie i nie trzeba było go wycinać.
święta i sylwestra spędził w szpitalu.
w styczniu tego roku, diagnoza była- rak [coś tam z jelitami, że obumierało mu tam coś]- nie jestem dobra z biologii, sorry.
leżał miesiąc w szpitalu, po czym znowu inna diagnoza: choroba Crohna Leśniowskiego. Dali mu sterydy, strasznie przytył na twarzy, strasznie!
nie tańczył 5 miesięcy wtedy, mówione było że nie będzie mógł już trenować.
ale wrócił i teraz niedawno stwierdzono, że to była inna choroba- Jersinia, która potem ustępuje i nie potrzeba sterydów...

więc lekarze są po prostu świetni ;/

Valka

Mituś, chciałam Ci powiedzieć tą historią, że TY możesz tańczyć! Ty jesteś zdrowa, możesz jeszcze zawojować świat! Będzie dobrze! A partner... Cóż, przykro mi, że tak się stało Sad

.

mit.

Asik

Mituś, my pewnie niewiele Ci pomożemy. Ale możemy jedynie zapewniać, że jesteśmy i trzymamy kciuki, żebyś szybciutko znalazła sobie nowego partnera :hug Uszy do góry, i ruszaj na poszukiwania! (a tak właściwie to gdzie ty będziesz tego partnera szukać? Bo ja to taka nieobeznana ze światem tańca).

mit.

mit.

część dalsza mojej historii, dotyczącej poszukiwań partnera. tym razem bardziej pozytywna, tak myślę Wink

otóż właśnie wróciłam, bo byłam pogadać z moim trenerem. uświadomił mi coś okropnego, ale o tym musze wam napisać od początku, zebyście skumały

pod koniec września dzwonił do mnie mój kolega, z którym tańczyłam w klubie przez 3 lata. nie tańczy już se swoją parnterką od czerwca, ale za bardzo nie szukał nowej. no, ale dzwonił do mnie bo myślał, że ja już nie tanczę z arturem [były partner].
- hej monia, co tam u was? tańczycie z arturem?
- heeeeeeej, no od pazdziernika zaczynamy Wink

[myślałam, że będziemy tańczyć z arturem od października, bo tak się umawialiśmy]
on na to:
- aha.... [cisza] no to powodzenia!

no i tak jakoś to było. dzisiaj się dowiedziałam, że on chcial wtedy ze mną tańczyć, a że to wyszło tak że ja mu dałam kosza.
a ja się nie domnyśliłam że o to mu chodziło, a poza tym myślałam że będziemy nadal tańczyć z arturem...
no i tak głupi o wyszło.
trener kazał mi zadzwonić do wojtka, i się go spytać czy by nie chciał ze mną tańczyć. ale mam się spodziewam odmowy na początku, bo on taki po prostu jest że będzie się tłumaczył że już nie chce tanczyc bo musi skończyć studia itd.
no i miał rację, bo jak narazie to wojtek mi odpowiedział że czemu dopiero teraz dzwonię, i że on teraz już nie chce tańczyć, bo ma tam jakąś dziewczynę, życie prywatne, studia itp.
ale ma to przemyśleć.
no i miałam dać znać trenerowi, co mi powiedział wojtek, bo on wtedy zadzwoni do niego [są kolegami] i z nim pogada i może jakoś zachęci.

więc teraz tylko czekam na odpoweidź, mam nadzieję że się uda...
byłoby fajnie, bo tego chłpaka znam już od 4 lat, zawsze miałam z nim bardzo dobre stosunki, a co najważniejsze ma tą samą klasę taneczną co ja w obu stylach, więc nie musiałabym się cofać do niższych klas... najgorzej tylko że on ma już 21lat, no ale nie mogę być taka wymagająca Wink

nie wiadomo co z tego wyjdzie, ale mam ogromną nadzieję że będzie ok...
jeny, ale byłabym szczęśliwa!!!!!
ciekawa jestem kiedy da mi tą odpowiedź...